شهادت امام رضا علیه‌السلام
فــــراق پــــارۀ تــن؛ مـــیــــوۀ دل کـشـنـده تـر بـود از زهــر قــاتـــل پسراشکش به صورت بود جـاری پـدر پـَر مــی‌زنــد مـانـنـد بـسـمـل بـنـال ای دل کـه بــاشــد داغ بـابـا بـرای کـودک نـه ســالـه مـشـکــل امـام مـن کـجــا و شـهـر غـربـت؟ گــل زهــرا کــجـا و خــانــۀ گـل؟ بــنـالـم دم به دم سـاعت به سـاعت بگـیـریم کو به کو منـزل به منـزل روا بــاشــد بــه تــابـــوت امــامــم بــه جــای گـل فــشــانــم پـارۀ دل رضا در حجرۀ دربسته می‌سوخت خــراسـان از امـامـش بـود غـافـل پسـر پـروانـه‌سـان دور پـدر گشت پدر می‌سوخت همچون شمع محفل امــامـی داد جــان دور از ولایــت کـه از فیضش ولایـت بـود کـامـل امـام عصــر گـریــد در عــزایــش وگـرنـه گریـۀ «میثم» چـه قـابـل؟ |